Grand Prix in Hoorn

Razende racemonsters op meesterlijke plakkaten van 19 juni t/m 25 september 2011 in Affichemuseum Al ver voor het geweld van de Formule 1-racing, dat van na de Tweede Wereldoorlog dateert, gierden lage racemodellen al over het asfalt. Een van de allereerste wedstrijden dateert zelfs van 1894 toen de Franse graaf Jules-Albert de Dion in zijn trotse koestwerk Dion-Bouton, dat hij samen met zijn vriend Georges Bouton had geconstrueerd, met een gemiddelde van wel 19 kilometer per uur in zes uur en 48 minuten de race van Parijs naar Rouen (127 km) had gewonnen.

De auto was een verrukkelijk nieuw speelgoed geworden en zo zag het kokette prinsdom Monaco in de jaren '20 een kapitale toeristenattractie in het organiseren van een race door het natuurlijke circuit van zijn bochtige wegen, langs de palmen en de bougainvillea's van de boulevards, langs de joyeuze ' port de plaisance' en voor het hooghartige Casino langs. Maar het Franse Le Mans had in 1923 de primeur van een autorace over de bestaande rijwegen. Een jaar later gierden de coureurs ook door de Belgische Ardennen toen de plaatsen Malmédy, Stavelot en Francorchamps hun wegen verbonden tot een probaat circuit.

Het racen werd een rage en het jaarlijkse geronk klonk van Berlijn tot Monza in Italië, Albi in Frankrijk en San Sebastian in Spaans Baskenland. In Hoorn is te zien hoe affichemakers zich uitleefden voor deze evenementen. Wat is uitdagender voor een echte ontwerper dan de suggestie van razende snelheid te schetsen?